کارگردان فیلم های سینمایی «دست های آلوده» و «یک بار برای همیشه» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بنده شخصاً موافق حذف پروانه ساخت نیستم به این دلیل که ضمن تولید انبوه فیلم های سطحی، این اتفاق می تواند همین امنیت نصفه و نیمه ای که اکنون در سینما داریم را از بین ببرد.

وی در همین راستا ادامه داد: در حال حاضر وزارت ارشاد مجوز ساخت آثار را می دهد و نسبت به مجوزی که به فیلمسازان می دهد مسئولیت دارد چرا که سینماگران بر اساس آن مجوز مبادرت به ساخت فیلم می کنند و وزارت ارشاد بعداً نمی تواند مانع نمایش فیلم های شان شود؛ بی تردید اگر پروانه ساخت حذف شود وزارت ارشاد دیگر هیچ مسئولیتی را در قبال صرف هزینه های میلیاردی فیلم ها بر عهده نمی گیرد و اوضاع سینما به شدت دچار تشت می شود.

این سینماگر در بخش دیگری از این گفتگو یادآور شد: درست است که برخی همکاران ما گاهی اوقات تقلب هایی را انجام می دهند و برخلاف فیلمنامه ای که برای ساختش مجوز دریافت کرده اند اثری دیگر را به تولید می رسانند، اما این مسأله شامل بخش بسیار معدودی از سینماگران می شود.

الوند افزود: مشکل شوراهای پروانه ساخت و نمایش در آنجا است که برخی مواقع کسانی که عیناً فیلمنامه های ارائه شده به شورای پروانه ساخت را تولید می کنند نیز هنگام دریافت پروانه نمایش دچار مشکل می شوند چرا که متأسفانه در شوراهای پروانه ساخت و نمایش آیین نامه و ضوابط جدی حکمفرما نیست و بیشتر اعمال سلیقه های شخصی افراد در آن ها دخیل است به نحوی که می توان گفت سلیقه جای نظرات تخصصی را در این شوراها گرفته است.

کارگردان فیلم های سینمایی «رستگاری در هشت و بیست دقیقه» و «زن دوم» خاطرنشان کرد: یکی از معضلات مهم سینمای ایران و شوراهای پروانه ساخت و نمایش در آنجا است که برخی افراد خود را در هر حوزه ای صاحب نظر می دانند در صورتی که چنین مسأله ای از اساس اشتباه است؛ بنده که سال ها با سینما بزرگ شده و رشد کرده ام هرگز خودم را یک صاحب نظر نمی دانم اما برخی افراد از گرد راه نرسیده خود را صاحب نظر می دانند و به خودشان اجازه می دهند راجع به هر فیلم و فیلمنامه ای اظهارنظر کنند. همه انسان ها می توانند صاحب عقیده باشند اما اینکه بخواهند خود را صاحب نظر بدانند امری به شدت ناپسند است

وی در خاتمه این گفتگو افزود: در هر صورت آنچه مهم است و حتی در سینمای قبل از انقلاب هم شاهد آن بودیم این است که نظر قطعی برای اکران یک فیلم موکول به تماشای فیلم باشد؛ افراد نباید تصور کنند که اگر هر اثری را بسازند می توانند اکران هم بگیرند؛ مدیران سینمایی باید تدبیری اندیشه کنند تا نظرات شوراهای پروانه ساخت و پروانه نمایش با یکدیگر همسو شود چرا که در حال حاضر اختلاف نظر جدی بین این شوراها وجود دارد، انگار نه انگار که این شوراها هر ۲ برای یک وزارتخانه هستند!